کتاب Rainer Zerbst، Antoni Gaudí – The Complete Architectural Works، همان چیزی است که می گوید، آثار کامل. با بررسی زمانی و به نوبه خود، هر یک از پروژه های اصلی معمار مورد بررسی، توصیف و تجزیه و تحلیل قرار می گیرد. تصاویر فراوان به خواننده این امکان را می دهد که از جزئیات اغلب جذاب -و معمولاً خارق العاده- که گائودی استفاده کرده است، قدردانی کند. متن، استادانه، که خود در توصیفش شکوفا است، نه تنها رنگ و شکل کار گائودی، بلکه هدف و اشتقاق آن را نیز می‌رساند.
کتاب راینر زربست اگرچه بر ساختمان‌ها، ویژگی‌ها، جزئیات و نوآوری‌هایشان تمرکز دارد، اما به اندازه کافی به پیشینه و الهام‌بخش گائودی می‌پردازد، اگرچه سعی نمی‌کند یک زندگی‌نامه باشد. شاید برای بسیاری از خوانندگان تعجب آور باشد که این انگلستان و هنر انگلیسی بودند که مدل خود را به معمار جوان ارائه کردند. نظریه های راسکین بازگشت به تماس مستقیم با طبیعت را توصیه می کرد. پیش رافائلیت ها هم گوتیک و هم رنگ را احیا کردند و به جای جلب تمرکز کامل روی یک موضوع مرکزی که به طور مصنوعی روشن شده بود، از جزئیات جزئی در سراسر اثر استفاده کردند. و سپس ویلیام موریس و جنبش هنر و صنایع دستی مدل اجتماعی و صنعتی را ارائه کردند که آرزو داشت هنر را در مرکز زندگی روزمره قرار دهد. در نهایت، و نه کم اهمیت، این سنت انگلیسی باغ‌های زینتی بود که الهام‌بخش رفتار گائودی با محیط‌های وسیع‌تر بود.
همه اینها بر گائودی جوان تأثیر گذاشت. و در آن زمان او را یک رادیکال می دانستند. بعداً، زمانی که سبک معمار روان‌تر و کمتر خودآگاه شد، او قبلاً ریش خود را تراشیده و موهای خود را کوتاه کرده بود تا بتواند عضویت در تشکیلات محلی را بخواهد. در انگلستان، پری راف‌های انقلابی تا حد زیادی همین کار را کرده بودند.
در ارائه آثار گائودی به صورت زمانی، راینر زربست می‌تواند پیشرفت سبک هنرمند را چه شخصی و چه حرفه‌ای ترسیم کند. خواننده می تواند توسعه یک سبک را دنبال کند، ببیند چگونه ایده ها به بلوغ رسیدند و سپس دوباره مورد استفاده قرار گرفتند و دوباره به کار رفتند. خواننده همچنین می تواند به وضوح بفهمد که چگونه آثار گائودی هم از نظر محتوا و هم در استفاده از رنگ، هم دالی و هم میرو را پیش بینی می کند. با این حال، کنار هم قرار دادن آثار جزئی در فصل آخر، حسی از تفکر بعدی دارد و از تجربه کلی کم می کند.
برای کسانی که از بارسلون دیدن کرده اند و برخی از این ساختمان ها را از نزدیک دیده اند، این کتاب ضروری است. این واقعاً جزئیاتی را که یک مشاهده گاه به گاه مطمئناً از دست می دهد را پر می کند. و برای هر کسی که هنوز پایتخت کاتالونیا را ندیده است، کتاب راینر زربست، آنتونی گائودی، می تواند محرکی باشد که در اولین فرصت موجود، این بازدید را انجام دهد. کار گائودی چیزی است که کاملاً ارزش تجربه زندگی واقعی را دارد. تنها در برخورد نسبتاً ناچیز ساگرادا فامیلیا، کتاب نسبتاً ناخواسته است، اما در آن صورت توصیف کافی از چنین پروژه ای به خودی خود کتابی خواهد بود. ساگرادا فامیلیا، مانند مردی که آن را تصور کرد، منحصر به فرد است.
